Serdecznie zapraszamy na wystawę prac Rafał Olbińskiego do Centrum Edukacji i Promocji Rybactwa. Ekspozycji Jego prac będzie towarzyszyć w sali widowiskowej wystawa współczesnej sztuki niemieckiej w prezentacji Petera Schlangenbadera.

Rafał Olbiński urodził się w Kielcach. W 1969 r. ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1981 r. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie szybko dał się poznać jako znakomity ilustrator i malarz. Od 1985 r. wykłada na wpływowej Szkole Sztuk Pięknych w Nowym Jorku. Jego plakaty i ilustracje ukazują się regularnie na łamach czasopism Newsweek, Time, Business Week, New York Times, New Yorker. Jest twórcą licznych plakatów dla amerykańskich oper (New York City Opera, Utah Opera, Pacific Opera San Francisco, Philadelphia Opera). W 2002 r. udanie zadebiutował w roli twórcy scenografii operowej do przedstawienia Don Giovanniego w Filadelfii. Rok później został Honorowym Obywatelem swojego rodzinnego miasta - Kielc. Rafał Olbiński otrzymał za swoje ilustracje, plakaty i obrazy ponad 100 nagród. W 1994 r. zdobył w Paryżu międzynarodowego Oskara za najbardziej znaczący, niezapomniany plakat świata Prix Savignac. W 1995 r. jego projekt został wybrany na plakat Nowy Jork stolicą świata przez jury pod przewodnictwem burmistrza Rudolfa Giulianiego. Obrazy Olbińskiego znajdują się w największych kolekcjach sztuki współczesnej (Biblioteka Kongresu, Carnegie Foundation, Republic New York Corporation), a także w wielu prywatnych zbiorach w USA, Japonii, Niemczech, Szwajcarii, Australii.

Peter Schlangenbader to artysta urodzony w Berlinie w 1953 roku jest aktywny na scenie sztuki od końca lat 70-tych, gdy studiował wolne malarstwo na Uniwersytecie Sztuk (Universität der Künste) w Berlinie (1976-1982), był jednym z pierwszych malarzy punkowych. Punk rozumiał przede wszystkim jako skierowane przeciwko wszelkim normom społecznym życiowe uczucie nieograniczoności. W swojej już w międzyczasie trzydziestoletniej pracy artystycznej ma za sobą liczne wystawy w kraju i za granicą (m. in. we Frankfurcie nad Menem, Hamburgu, Wiedniu, Nowym Jorku, New Jersey, Dżakarcie), przy czym Berlin był i pozostaje jego centrum twórczym. Jego tematem są skrajności istnienia ludzkiego pomiędzy ekscesem a tęsknotą za jakimś wewnętrznym bezpiecznym miejscem, jednak człowiek wielkiego miasta waha się między neurozami i słabością do romantyzmu. Dla pracy nad tą tematyką Peter Schlangenbader opracował własną ikonografię, filozoficzną i jednocześnie dla zabawy, za pomocą której obrazowo przetwarza aspekty życia wielkomiejskiego. Chodzi o miłość, przemoc, o człowieka jako podmiot kreatywny i jego utopijną ciekawość obcych galaktyk. Jako kwintesencję motywów „Uniwersum Schlangenbadera” reprezentuje nie tylko świat ikonograficzny, lecz również uniwersum życiowe tego artysty.

W ostatnich latach w cyklu obrazów „Filozof” Peter Schlangebader opracowywał głowę jako miejsce myśli i odczuć. Zgłębia on przy tym stany człowieka, tęsknoty i błądzenia,  pokazuje w sposób niekiedy powabny bliskość piękna i otchłani. Jego aktualna seria „Pocałunek” pozostaje pod znakiem „zderzenia ekstremalnych indywiduów” i ukazuje ambiwalencję miłości jako dramat międzyludzki, sięgający od zmysłowego spełnienia aż po katastrofę. Twórczość artystyczna Petera Schlangenbadera sięga poza malarstwo, jest on bowiem również muzykiem i poetą, na którego awangardowo zabarwione wiersze wpływ wywarł m.in. dadaizm. Ekspresyjność i bezwarunkowa namiętność, z jaką przedstawia swe wiersze, odzwierciedlają się także w jego obrazach, które sam określa jako „malowany rock’n roll”.

I jakkolwiek obrazy powstają najpierw szybko i ekscesywnie, przechodzą jednakże długi proces przemalowań i stoją na końcu zmagań o prawdziwość i autentyczność. Jego wizją jako artysty jest dotarcie poprzez ideę ku czystej i absolutnej imaginacji – całkowicie w znaczeniu Baudelaire’a, który widzi kreatywną siłę imaginacji w każdej duszy. Dlatego malarstwo oznacza dla Petera Schlangenbadera „uwidocznioną magię” i ciągle nową „wewnętrzną przygodę”, istniejącą dla niego w paradoksie procesu artystycznego, w materializowaniu niematerialnego. W swej odnoszącej się do świata życiowego aktualności obrazy artysty są ponadczasowe, bowiem udaje się im wyrazić stany i doznania w pełnej zrozumiałości.